E-Notatka 3 – Egzekucja z ruchomości (Obywatel E-Notatka)
Egzekucja z ruchomości uregulowana jest w art. 844 kpc -879 kpc.
Ruchomością jest wszystko to, co nie jest:
- gruntem
- budynkiem trwale z gruntem związanym
- oraz częścią takiego budynku, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowi on odrębny od gruntu przedmiot własności
- częścią składową nieruchomości.
Ruchomościami nie są:
- ciecze, gazy w stanie wolnym (woda, powietrze) - po umiejscowieniu ich w zamkniętym naczyniu stają się ruchomościami
- niewydobyte złoża minerałów - po wydobyciu kopaliny stają się ruchomościami
- dzikie zwierzęta żyjące na wolności (ptaki, zwierzęta lądowe, zwierzęta wodne) - po udomowieniu stają się ruchomościami
- dobra osobiste określone w art. 23 Kodeksu cywilnego
- dobra będące przedmiotem praw autorskich (dzieła literackie, naukowe, artystyczne)
- znaki towarowe
- energia (różne jej postacie - atomowa, elektryczna)
- dobra określone w prawie własności przemysłowej takie jak wzory użytkowe, wynalazki.
Egzekucja z ruchomości należy do komornika sądowego. Do egzekucji z ruchomości komornik przystępuje przez jej zajęcie. Przepisy polskiego prawa pozwalają na egzekucję z części ułamkowej ruchomości. Komornik dokonuje zajęcia poprzez wpisanie ruchomości do protokołu zajęcia. Zajęcie ma ten skutek, że rozporządzenie ruchomością po zajęciu nie ma wpływu na dalszy bieg postępowania, a postępowanie egzekucyjne z zajętej ruchomości może być prowadzone również przeciwko nabywcy.
Oszacowania zajętych ruchomości dokonuje komornik sądowy. W sytuacjach określonych przepisami prawa do oszacowania należy powołać biegłego sądowego.
Na każdej zajętej ruchomości komornik umieszcza znak ujawniający na zewnątrz jej zajęcie, a jeżeli umieszczenie znaku nie jest możliwe, komornik ujawnia zajęcie w inny sposób.
Zajęte ruchomości komornik pozostawia we władaniu osoby, u której je zajął. Z ważnych przyczyn komornik może w każdym stanie postępowania oddać zajęte ruchomości pod dozór innej osobie. Osobą taką może być również wierzyciel. Komornik może z ważnych przyczyn zwolnić dozorcę i ustanowić innego.
Wyróżniamy następujące sposoby sprzedaży zajętych ruchomości:
- sprzedaż z wolnej ręki
- sprzedaż przedsiębiorstwu handlowemu
- sprzedaż komisowa
- sprzedaż licytacyjna
- przejęcie na własność rzeczy ruchomych przez wierzyciela egzekwującego.
Zasady i tryb przeprowadzenia licytacji publicznej określają przepisy Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie czynności komorników z dnia 9 marca 1968 roku.
W przetargu nie mogą uczestniczyć:
- dłużnik
- komornik
- małżonkowie dłużnika i komornika
- dzieci komornika
- personel sklepu komisowego, w którym odbywa się licytacja
- oraz osoby obecne na licytacji w charakterze urzędowym.
Przetarg rozpoczyna się od wywołania ceny. Cena wywołania w pierwszym terminie licytacji publicznej wynosi trzy czwarte wartości szacunkowej. Jeżeli licytacja w pierwszym terminie nie dojdzie do skutku, zajęte ruchomości mogą być sprzedane w drugim terminie licytacyjnym. Cena wywołania w drugim terminie licytacyjnym wynosi połowę wartości szacunkowej. Cena ta jest najniższą ceną, za którą można zbyć ruchomości na licytacji.
Do odbycia przetargu wystarcza stawienie się jednego licytanta.
Przetarg odbywa się ustnie.
Komornik udzieli przybicia osobie ofiarującej najwyższą cenę, jeżeli po trzykrotnym wezwaniu do dalszych postąpień nikt więcej nie zaofiarował. Z chwilą przybicia dochodzi do skutku sprzedaż ruchomości na rzecz nabywcy.
Jeżeli pierwsza licytacja ruchomości nie doszła do skutku, wierzyciel może w ciągu 2 tygodni od otrzymania zawiadomienia od komornika żądać wyznaczenia drugiej licytacji. Wierzyciel może przejąć na własność ruchomości po pierwszej lub po drugiej licytacji. Przejęcie ruchomości na własność wymaga wniosku wierzyciela.
Kto nabywa rzecz na podstawie przepisów art. 844-849 kpc, staje się jej właścicielem bez żadnych obciążeń i powinien ją natychmiast odebrać.
